Indie game storeFree gamesFun gamesHorror games
Game developmentAssetsComics
SalesBundles
Jobs
Tags

baltasarq

68
Posts
5
Topics
7
Followers
14
Following
A member registered Jul 01, 2017 · View creator page →

Creator of

Recent community posts

Muchas gracias por jugar.

Muchas gracias por jugar!!

Muchas gracias por jugar. Sí, hay detalles que probablemente no se descubran a la primera, da para un par de relecturas. Gracias de nuevo.

Me ha encantado. Incanus se maneja muy bien en el tema de la ciencia ficción, y de nuevo nos trae un relato inmersivo, con un giro (más allá de la identidad del nido, que ya preveía) muy interesante.

Quizás la herramienta me chirría un poco, al ir colocando todas las descripciones en fila, haciendo scroll hacia abajo. Preferiría que ocupasen el mismo área, reemplazando las anteriores por las nuevas.

Por cierto, este relato, con gráficos y sonido, ¡sería la bomba!

Intrigante juego en el que nada es lo que parece y solo toma sentido al final.

Me ha gustado la historia de terror, que tras un giro de los acontecimientos se vuelve indiscutidamente Lovectaftiana.

Me gusta la propuesta, del estilo de Zelda. La propuesta parece interesante, aunque reonozco que no he encontrado la combinación. Enhorabuena.

Yo en cambio sólo sé cosas muy superficiales del buceo, y ya ves que aún así me he atrevido a hacerlo una buena parte de la base del relato…

En cuanto a que lo que comento sea de dominio público… mi idea es hacerlo público en las “curiosidades”, al final. No sé hasta que punto es posible cambiar el relato durante el periodo de votaión.

Muchas gracias por tus palabras. La mayor dificultad que tengo ahora es la de encontrar imágenes que acompañen el relato.

Que aparezca el juego en un cuadradito tan pequeño en la página de Itch no le hace ningún favor

He ampliado, como recomiendas, el área de juego.

Me ha faltado algún hilo narrativo que haga que me interese por lo que está ocurriendo

Caray. Bueno, el relato es muy corto y creo que los objetivos están claros desde el principio, incluso la motivación del personaje principal. No sé si entiendo bien esto, ¿podrías desarrollarlo?

Ja ja ja… supongo que te ha gustado, gracias por leer.

(3 edits)

Ahora tengo algo más de tiempo.

Bueno, los comentarios de este tipo están un poco limitados por no hacer spoilers. Te comento un poco lo que fue mi visión al crear esta aventura, codificado en ROT13, ya que no hay forma (o yo no la veo), de esconder un mensaje. Para decodificarlo, solo tienes que irte a la web rotencoder.com.

De nuevo, gracias por jugar.

===

Zv vqrn phnaqb peré ry whrtb ren eryngne han rkcrevrapvn baíevpn erynpvbanqn pba ry rairaranzvragb cbe ybf tnfrf ny ntbgnefr yn obgryyn qr bkítrab/avgeótrab. Cvqb creqóa qr nagrznab cbedhr frthenzragr nythvra dhr cenpgvdhr ohprb qveá dhr rfgn fvghnpvóa ab rf ernyvfgn. Yn phrfgvóa rf dhryn cebgntbavfgn rfgá gna zbgvinqn cbe rapbagene yn Ngyñnagvqn dhr nchen unfgn ry svany fh obzoban… yb dhr yr genr pbafrphrapvnf pngnfgeósvpnf. Ha cevzre qrgnyyr, dhr ur fnpnqb qr ybf fhrñbf baíevpbf, rf dhr ry erybw qr vazrefvóa ahapn qrihryir qbf qngbf vthnyrf. Yn cebgn raphragen ry cbegny l fr zrgr. Ln rfgá sngny, cbedhr fh fhopbafpvragr un zrmpynqb fh qrfrb qr rapbagene yn Ngyáagvqn pba fh arprfvqnq qr ibyire n yn fhcresvpvr (arprfvqnq dhr un vqb eryrtnaqb n ha frthaqb aviry). Ndhí ln cbqrzbf fnore dhr rfgá cnfnaqb nytb tenir fv unprzbf ha vairagnevb… ¡fhf ebcnf una pnzovnqb pbzcyrgnzragr! Rkcybenaqb yn pvhqnq creqvqn, abf rapbagenerzbf pba han fvghnpvóa pbzb vqrny-obavgb-puhcv-thnl, ra yn dhr gbqbf ybf unovgnagrf fbaeíra l onvyna, creb ab fba qr tena nlhqn, pyneb. Rkprcgb dhr abf frñnyna ry prageb qr yn pvhqnq. N zrqvqn dhr abf npredhrzbf ny prageb, abgnerzbf dhr ybf pbyberf fr ina qrfqvohwnaqb. Rfgb gvrar dhr ire pba yn ivqn qr yn cebgntbavfgn, dhr fr in creqvraqb. Dhrqneín nytb záf pyneb fv ghivren vzátrarf, creb ab ghir gvrzcb qr zrgreynf, l gnzcbpb fé fv rapbageneín vzátrarf dhr fr nqrphnena n rfgr eryngb. Phnaqb yyrtnzbf ny prageb, abf zrgrzbf ra ry grzcyb bfpheb l nyyí rapbagenzbf n qbf fnpreqbgrf pba gúavpnf artenf. Rfgb rf qrovqb gnzovéa n yn céqvqn qr ivqn (pnqn irm zrabf pbybe l yhm), creb fboer gbqb rfbf qbf fnpreqbgrf fba ra ernyvqnq ybf qbf ohmbf dhr gr una rapbagenqb. Phnaqb gr zrgrf ra rfn páznen, rf phnaqb svanyzragr gh nyzn fr frcnen qr gh phrecb l nfvfgrf “qrfqr shren” (pbzb gnagbf dhr “una ihrygb” qr yn zhregr una eryngnqb), n yn nfprafvóa qr gh phrecb unpvn yn fhcresvpvr, yb pháy n yn irm fveir qr fízvy pba nfpraqre unpvn yn yhm. Chrf rfb, zv ivfvóa b vagrapvbarf phnaqb yn qvfrñé.

===

Ahora tengo algo más de tiempo. Me alegro mucho de que te haya gustado la diferenciación entre colores para distintos “tipos” de acciones. Fue algo que se me ocurrió de chiripa pero que creo que ha quedado muy bien. De nuevo muchas gracias por jugar y me alegro de que te haya gustado tanto.

Me alegro mucho de que te haya gustado… ¡muchas gracias por jugar! En cuanto a las faltas de ortografía, por supuesto, si me las mandas las corregiré.

Me alegro mucho de que te haya gustado… ¡muchas gracias por jugar!

I’m not very lucky or smart enough for this game… how can I burn the newspapers?

La he jugado, y me ha gustado mucho. Creo que todas los finales son “malos”… ¿es así?

I’m playing this game, but have not been able to pass even the first mission. Can I have a hint about how to distract Bruel to exchange the newspaper with the pamphlets?

Este juego me ha gustado mucho, pero no he podido acabarlo. Parece que haga lo que haga, acabo muerto.

Creo que la ambientación está muy bien conseguida (una especie de RogueLike), y creo que tiene mucho potencial. El entorno de Fallout es muy inmersivo y creo que el juego hace un gran trabajo por meterte en él.

Dicho esto, también creo que sobre todo la parte aleatoria necesita… revisión. Huir prácticamente nunca funciona, y aunque no hagas nada (no te muevas), acabas metido en un combate. Las mutarachas son simplemente molestas, pero los sanguinarios, a pesar de tener ataques de valor 3, te hacen un daño de 12 (?) y mueres inmediatamente, porque tu vida máxima es 10 (a no ser que me haya perdido algo, claro). No sé si hay alguna pista que pudiera ayudar a no encontrártelos, pero yo desde luego no les veo moverse por el mapa.

Un segundo problema es que parece que el juego está hecho en BASIC (tanto por los comentarios del autor como la percepción del mismo). El problema es, que a medida que el listado crece, el programa se hace más y más lento. Esto hace que muchas veces estés pulsando una tecla para moverte y acabes con un combate (A es abajo y también atacar), o te pierdas un mensaje del juego. Un truco para evitar esto en BASIC es el siguiente:

8000 REM Espera una tecla y la devuelve en t$ 8010 if inkey$<>”” then goto 8010 8020 let t$ = inkey$ 8030 if t$=”” then goto 8020 8040 return

Como podemos ver, primero comprueba que NO se esté pulsando ninguna tecla (línea 8010), y después espera verdaderamente a que se pulse una tecla que devuelve en la variable t$. Así nunca tenemos el problema de pasar de unos momentos del juego a otros por pulsaciones de teclas “largas”.

No puedo dejar de recomendar el compilador de Boriel: https://www.boriel.com/pages/the-zx-basic-compiler.html

Finalmente, el tema de los colores creo que puede mejorarse… ¡el Speccy tiene hasta ocho! Yo diferenciaría con ellos elementos del escenario, especialmente cuáles son interactivos y cuáles no.

En fin, espero que esto te anime y no todo lo contrario. ¡Mucho ánimo y enhorabuena por el trabajo realizado!

La leche, y yo buscando en itchio, en el CAAD, en FB, en el email… Bueno, a ver, miro eso cuando pueda.

Hola… ¿que te abra un privado? Mmm…

Pues exactamente dos finales… El “bueno” es en el que aparecen las curiosidades.

¡Guau! ¡Muchísimas gracias!

Puesss… no he podido jugarlo. Tengo Linux, y veo que la app es .NET con la interfaz en WPF… y no hay forma de que arranque con Wine. Lo siento, a ver si consigo un ordenata con Windos.

(1 edit)

Este relato es… raro. Te metes muy bien en la piel del protagonista por ls excelentes descripciones y la atmósfera, pero por otra parte es posible que la narración “pase por ti” sin que te enteres de nada. Es definitivamente un relato para releer y releer. He llegado a tres finales, aunque no sé si alguno de ellos es el “bueno”… si es que hay alguno “bueno”, dada la ambientación del relato.

Me alegro de que encontraras tan interesante el sistema de control… Como imaginarás, el beneficio de este sistema es doble: para los primerizos nones necesario teclear ni imaginar la palabra exacta. Para el desarrollador, la explosión combinatoria de las posibles acciones es mucho menor. Me alegro mucho de que hayas encontrado la historia también motivada, espero que la hayas disfrutado (si, el final gore es el “bueno”). Muchísimas gracias por jugar!!

Me parece genial que el sistema de juego te haya gustado. Efectivamente, la idea es complementar los iconos con los enlaces directos, con lo que algunas acciones al ser efectivamente “automáticas” pueden sorprender al principio. En cuanto al trasfondo… no hay trasfondo. La idea me resultaba muy manida y prefería dejarle a la imaginación del jugador el resto. Eso sí, tiene dos finales, uno malo y otro bueno. Fantástico que te haya parecido sólida. ¡Muchas gracias por jugar!

Una curiosa historia, muy cuidada, fuertemente ambientada en el mundo gitano del cante. Hay algunas tareas a realizar hasta llegar al gran puzle del relato, en el que debes encontrar al duende. Es muy inmersiva y está muy bien escrita. Solo algunos detalles, algunos flecos en forma de respuestas faltantes, se podrían mejorar. Me ha gustado mucho, enhorabuena al autor.

Pues me he quedado con las ganas, pues llegué a un punto en el que no podía avanzar más, y resulta que es que está inacabada.

La historia es muy inmersiva, me ha gustado mucho, con escenas inquietantes desde el principio.

Tiene los “típicos bugs Inform7” (expresión mía), y es que se va con prisas, al tratar con reglas y no con objetos es muy fácil dejar respuestas por defecto que no tienen sentido.

Espero que el autor termine la aventura, pues aún estando inacabada te sumerge en el papelón del protagonista, que por otra parte, también guarda aparentemente un pasado oscuro (¿moratón?).

Un par de “typos”: “e hierbas” -> “y hierbas”, “estampado de otroño” -> “ de otoño”.

Pues me he quedado con las ganas, pues llegué a un punto en el que no podía avanzar más, y resulta que es que está inacabada.

La historia es muy inmersiva, me ha gustado mucho, con escenas inquietantes desde el principio.

Tiene los “típicos bugs Inform7” (expresión mía), y es que se va con prisas, al tratar con reglas y no con objetos es muy fácil dejar respuestas por defecto que no tienen sentido.

Espero que el autor termine la aventura, pues aún estando inacabada te sumerge en el papelón del protagonista, que por otra parte, también guarda aparentemente un pasado oscuro (¿moratón?).

Un par de “typos”: “e hierbas” -> “y hierbas”, “estampado de otroño” -> “ de otoño”.

(1 edit)

Este juego se ha realizado sobre un motor de novela visual, y de hecho al final se conforma como un “elige tu propia aventura” con unas ilustraciones muy llamativas. Quizás el mayor problema que le encuentro es que las ilustraciones pierden bastante a medida que se avanza en el relato, algo que me “sacó” de la historia. Quitando este problema, creo que el relato es muy redondo y te lleva a un final muy satisfactorio.

Me da la impresión de que este relato no tiene el mejor vehículo. El sistema “bitsy” llama un poco más a la acción (o al menos a mi así me sucedió), pero en realidad a poco que te muevas te echan una parrafada. Al menos a mi me ha chocado una cosa y la otra. Quizás un soporte del tipo “visual novel”, o incluso un juego de texto clásico hubieran sido mejores.

Se trata de un relato del tipo “elige tu propia aventura”, que se va ramificando según vas eligiendo las cartas del tarot. Tiene muchos finales y solo le pongo dos “peros”. El primero, que quitando las cartas que te puedan tocar, el relato no varía en absoluto desde que empiezas a jugar hasta el final. Normal si se quería terminar en cuatro horas, por otra parte. La segunda pega es que los finales son demasiado “rápidos”. Eché de menos más literatura en el momento más dramático del relato. En cualquier caso, esto es por solo buscarle defectos, la obra es muy meritoria.

Vaya… Hacía mucho tiempo que no tenía tantos comentarios por un juego… ¡Muchísimas gracias!

Muchas gracias por jugar y me alegro de que lo hayas encontrado tan interesante que quisieras más. Me alegro de que también hayas encontrado cómodo el sistema mixto de hiperenlaces e iconos. Muchísimas gracias por jugar!!

Me alegro de que lo hayas encontrado interesante… Es una mezcla entre un sistema de iconos y un sistema de hiperenlaces puro. Muchas gracias por jugar!!

Pues me tienes que pasar ese final alternativo. Me alegro mucho de que te haya gustado… Gracias por jugar. Necesitaría saber que te ha parecido el control… Echas de menos teclear o lo has encontrado “completo”? Existen dos finales. Uno es absolutamente satisfactorio, te sales con la tuya. Y ves las curiosidades. En el otro, no hay curiosidades, y no sales bien parado. En cualquier caso, de nuevo gracias por jugar.

(1 edit)

“Tengo que retirrarme” -> Tengo que retirarme “Hay veo a Zacha” -> “Ahí veo a Zacha” “por que” -> “por qué”

La música debería estar más baja…

** SPOILER ** He visto las grabaciones en orden, se han borrado todas y ya no puedo hacer nada más…

La aventura está muy bien pensada, me ha gustado mucho… aunque está diseñada para niños… ¡es perfecta también para adultos! Tengo que confesar que estuve unas cuantas horas atascado con cierto personaje sentado sobre… Lo dicho, y eso que es para niños… Las respuestas son un tanto parcas (típico en una aventura de 8 bits), pero también ayuda a saber qué es necesario hacer y descartar lo accesorio. Muy recomendada a todo el mundo.

¿Se puede extender el plazo de presentación? Graciaaaas…

I don’t think an improvement to Pixel Town would be related to its graphics. The only problems that game has are 1) the monster generators can be easily eliminated or walled away and no more ones appear, and 2) you get to the city population limit and the game is finished. I’d address the first one the same way you did here: when you mine to build something, it is possible you step into another monster generator, which would add new stress… should I extend the city and risk its inhabitants or not? The second one should just disappear, IMHO.